Wie heeft geen last van onzekerheid? Het lijkt alsof we er vanaf moeten komen. Maar wat als in het leven eigenlijk niets écht zeker is? Waar kun je je zekerheid dan uit halen? En is dat nodig?
Voor Source Events lees ik ontzettend veel artikelen, komen er talloze meningen voorbij en kijk ik programma’s op het gebied van wetenschap en spiritualiteit. Voor elke A is er een B te vinden en voor elke “Ja” een “Nee”.. Telkens als ik dacht iets écht te weten dan kwam er een nieuw artikel voorbij dat anders beweerde of had ik een gesprek met iemand die ik hoog heb zitten die een andere mening had. Ook gaat de ontwikkeling op het gebied van wetenschap zo razendsnel dat het niet meer bij te houden is waar ze vandáág weer achter zijn gekomen. Ik raakte compleet verward. Wat is nou écht waar? Wie heeft gelijk? Wat is nou écht zeker?
Wat is wetenschap?
Wat als we nou eens dieper duiken in wetenschappelijk onderzoek. Is dat 100% betrouwbaar en waar? Dingen die in onderzoeken bijvoorbeeld meespelen zijn de aannames en denkbeelden van de onderzoeker zelf (misschien ontstaan uit eerder onderzoek, opvoeding, opleiding, omgeving..), de vraagstelling, resultaten uit het verleden, de eisen voor wanneer iets als wetenschappelijk te verklaren wordt gezien, welke testpersonen meedoen aan een onderzoek (die allemaal hun eigen ervaringen, opvoeding, conditioneringen etc. hebben), hoe er getest wordt en met welke middelen, wie het financiert, welke belangen er meespelen en uiteindelijk wie het publiceert / hoe het vertaald wordt naar de mensen. Vervolgens kunnen mensen hun eigen interpretaties en aannames weer maken op basis van dit onderzoek en dit delen en zo is het als een rimpel in het water. Wat klein begint, bij de overtuigingen en denkbeelden van de onderzoeker, kan uitlopen tot het beïnvloeden van hele samenlevingen..
Het is een beweging van binnen naar buiten. Een interesse, een vraag vanuit de onderzoeker wordt getoetst in de fysieke wereld. En die fysieke wereld heeft ook invloed op de onderzoeker zelf. Je kunt dus zeggen dat het een constante uitwisseling is tussen binnen en buiten die daarmee ook constant veranderd.
Ook ervaringen kunnen onderworpen worden aan dezelfde invloeden. Hoe komt het dat ik bepaalde dingen ervaar zoals ik doe? Wat speelt daar allemaal mee? Mijn opvoeding, omgeving, eigenschappen, lichamelijke toestand, overtuigingen en conditioneringen kunnen allemaal mee hebben gespeeld. Wie zegt me dat mijn ervaring puur en zuiver was? En hoe weet ik dat dan zeker?
Helaas krijg ik daar ook geen sluitend antwoord op. En hoewel er veel mensen zullen zeggen het te weten ben ik door deze realisatie niet meer geneigd ze 100% te vertrouwen. Want ook bij hen spelen al deze dingen mee.
“Hoe meer ik weet, hoe meer ik weet dat ik niks weet”
Voor mij betekende dit besef vooral dat ik makkelijk beïnvloedbaar werd. Want kennis brengt twijfel en twijfel wakkert de honger aan naar meer kennis. Ik wilde overal de zin en onzin van toetsen. Als iemand A zei ging ik zelf alvast op zoek naar B en als iemand heel sterk “Ja” roept dan heb ik de neiging alvast naar de nee op zoek te gaan. Het voelt alsof ik geen wérkelijke visie heb omdat ik eigenlijk niks écht weet. De visie die ik nu heb kan morgen wel anders zijn.
Hoofd en hart
Ik besef me dat het een strijd is die ik niet kan winnen. En in die strijd vergeet ik te leven. En uiteindelijk wil ik daarom weer balans. Anders blijf ik in die cirkel en kom ik geen steek vooruit. Ik wil weer balans tussen mijn hoofd en hart. Tussen wetenschap en spiritualiteit.
En dat is waar het “nu” voor mij heel belangrijk is. Want ik maak keuzes op basis van dat wat ik nú weet, nú voel. Ik kan niet in de toekomst kijken.
Ik kan alleen maar kiezen vanuit mijn ervaring en vanuit hoe ik mijn leven invulling en zin wil geven. En ik wil dingen uit ervaring leren, ik wil dingen creëren en ik wil dingen weten. Juist in die combinatie leer ik écht. Alleen door dingen gewoon te doen, ervaar en doorleef ik. Dan zijn mijn “wijsheden” niet meer alleen de wijsheden uit een boek, van iemand anders, maar maak ik mijn eigen verhaal. En misschien kom ik tot hele andere conclusies. Door die weg komt er verandering en ontwikkeling.
Voor mij dus tijd om weer naar binnen te gaan. Tijd om het leven weer als een spel te ervaren in plaats van een test waarin ik de waarheid moet ontdekken.
– Lysbeth
Wie heeft geen last van onzekerheid? Het lijkt alsof we er vanaf moeten komen. Maar wat als in het leven eigenlijk niets écht zeker is? Waar kun je je zekerheid dan uit halen? En is dat nodig?
Voor Source Events lees ik ontzettend veel artikelen, komen er talloze meningen voorbij en kijk ik programma’s op het gebied van wetenschap en spiritualiteit. Voor elke A is er een B te vinden en voor elke “Ja” een “Nee”.. Telkens als ik dacht iets écht te weten dan kwam er een nieuw artikel voorbij dat anders beweerde of had ik een gesprek met iemand die ik hoog heb zitten die een andere mening had. Ook gaat de ontwikkeling op het gebied van wetenschap zo razendsnel dat het niet meer bij te houden is waar ze vandáág weer achter zijn gekomen. Ik raakte compleet verward. Wat is nou écht waar? Wie heeft gelijk? Wat is nou écht zeker?
Wat is wetenschap?
Wat als we nou eens dieper duiken in wetenschappelijk onderzoek. Is dat 100% betrouwbaar en waar? Dingen die in onderzoeken bijvoorbeeld meespelen zijn de aannames en denkbeelden van de onderzoeker zelf (misschien ontstaan uit eerder onderzoek, opvoeding, opleiding, omgeving..), de vraagstelling, resultaten uit het verleden, de eisen voor wanneer iets als wetenschappelijk te verklaren wordt gezien, welke testpersonen meedoen aan een onderzoek (die allemaal hun eigen ervaringen, opvoeding, conditioneringen etc. hebben), hoe er getest wordt en met welke middelen, wie het financiert, welke belangen er meespelen en uiteindelijk wie het publiceert / hoe het vertaald wordt naar de mensen. Vervolgens kunnen mensen hun eigen interpretaties en aannames weer maken op basis van dit onderzoek en dit delen en zo is het als een rimpel in het water. Wat klein begint, bij de overtuigingen en denkbeelden van de onderzoeker, kan uitlopen tot het beïnvloeden van hele samenlevingen..
Het is een beweging van binnen naar buiten. Een interesse, een vraag vanuit de onderzoeker wordt getoetst in de fysieke wereld. En die fysieke wereld heeft ook invloed op de onderzoeker zelf. Je kunt dus zeggen dat het een constante uitwisseling is tussen binnen en buiten die daarmee ook constant veranderd.
Ook ervaringen kunnen onderworpen worden aan dezelfde invloeden. Hoe komt het dat ik bepaalde dingen ervaar zoals ik doe? Wat speelt daar allemaal mee? Mijn opvoeding, omgeving, eigenschappen, lichamelijke toestand, overtuigingen en conditioneringen kunnen allemaal mee hebben gespeeld. Wie zegt me dat mijn ervaring puur en zuiver was? En hoe weet ik dat dan zeker?
Helaas krijg ik daar ook geen sluitend antwoord op. En hoewel er veel mensen zullen zeggen het te weten ben ik door deze realisatie niet meer geneigd ze 100% te vertrouwen. Want ook bij hen spelen al deze dingen mee.
“Hoe meer ik weet, hoe meer ik weet dat ik niks weet”
Voor mij betekende dit besef vooral dat ik makkelijk beïnvloedbaar werd. Want kennis brengt twijfel en twijfel wakkert de honger aan naar meer kennis. Ik wilde overal de zin en onzin van toetsen. Als iemand A zei ging ik zelf alvast op zoek naar B en als iemand heel sterk “Ja” roept dan heb ik de neiging alvast naar de nee op zoek te gaan. Het voelt alsof ik geen wérkelijke visie heb omdat ik eigenlijk niks écht weet. De visie die ik nu heb kan morgen wel anders zijn.
Hoofd en hart
Ik besef me dat het een strijd is die ik niet kan winnen. En in die strijd vergeet ik te leven. En uiteindelijk wil ik daarom weer balans. Ik moet wel. Anders blijf ik in die cirkel en kom ik geen steek vooruit. Ik wil weer balans tussen mijn hoofd en hart. Tussen wetenschap en spiritualiteit.
En dat is waar het “nu” voor mij heel belangrijk is. Want ik maak keuzes op basis van dat wat ik nú weet, nú voel.
Ik kan alleen maar kiezen vanuit mijn ervaring en vanuit hoe ik mijn leven invulling en zin wil geven. En ik wil dingen uit ervaring leren, ik wil dingen creëren en ik wil dingen weten. Juist in die combinatie leer ik écht. Alleen door dingen gewoon te doen, ervaar en doorleef ik. Dan zijn mijn “wijsheden” niet meer alleen de wijsheden uit een boek, van iemand anders, maar maak ik mijn eigen verhaal. En misschien kom ik tot hele andere conclusies. Door die weg komt er verandering en ontwikkeling.
Voor mij dus tijd om weer naar binnen te gaan. Tijd om het leven weer als een spel te ervaren in plaats van een test waarin ik de waarheid moet ontdekken.
– Lysbeth
